PAYLAÞIMEVÝ

Atar · Site Admin Kayýt: 13 May 2005 Mesajlar: 314 Konum: Ankara - Türkiye

Beþ yaþýnda idim. Babaannem rahmetli, pirinç ayýklýyordu. Bir tane yere düþtü. Babaannem eðildi, aramaya baþladý. Saða bakýyor, sola bakýyor, bulmaya çalýþýyor. Çocukluk iste, "aman babaanne dedim. Bir pirinç tanesi için bu kadar caba harcamaya,yorulmaya deðer mi?" Rahmetli ilk defa sertleþti bana karþý, öfkeyle doðruldu. "Sen oturduðun yerden ahkâm kesiyorsun, " dedi. "Hiç pirinç üretilirken gördün mü? Ýnsanlar ne kadar zorluk çekiyorlar. Bir pirinç tanesinde kaç insanin göz nuru, alýn teri, emeði, çilesi var biliyor musun?" Utancýmdan kýpkýrmýzý olmuþtum.

Aradan yýllar geçti. Hukuk Fakültesinde öðrenciyim. Alain'in proposlarini okuyorum. Birden irkildim. Babaannemi hatýrladým. Alain, bir insan yerde bir iðne görüp de eðilip almazsa,bütün uygarlýða karþý ihanet etmiþ olur diyordu. Ýlave ediyordu. Bir iðnenin üretiminde binlerce insanin alýn teri, göz nuru, el emeði vardýr diyordu.

On dokuz yýl evveldi. Stockholm'e gitmiþtim. Bir otele indim. Geceydi. Sabahleyin, traþ olmak için lavaboya gittiðimde, aynanýn yanýnda ilginç bir not gördüm. Lütfen diyordu, traþtan sonra jiletinizi çöpe atmayýn. Yanda bir kutu var,oraya býrakýn. Bir tek jiletle dahi olsa, Ýsveç çelik sanayisine yardýmcý olun. Doðrusu hayretler içinde kaldým. Çocukluðumdan beri çelik eþya denince akla Ýsveç çeliði gelir. Birçok eþya üzerinde" Ýsveç çeliðinden yapýlmýþtýr" diye yazardý. Ýste o ülke, kullanýlmýþ bir tek ufacýk jiletin bile çöpe gitmesini istemiyor, ona sahip çýkýyor,gelen turistlere rica yollu uyarýda bulunuyordu.

Ýsviçre'de zaman zaman, belli periyotlarda, radyolar, televizyonlar, bir haberi duyurur. Þu tarihte, su saatte, adamlarýmýz gelecek. Siz lütfen hazýrlýðýnýzý yapýn. Okumadýðýnýz,ilgilenmedið iniz, kullanmadýðýnýz ne kadar kitap,dergi, gazete varsa, kâðýt, ambalaj, kutu varsa, velev ki, bir ilaç prospektüsü dahi olsa, kapýnýn önüne koyun. Ýsviçre'nin kalkýnmasýna yardýmcý olun. Fazla aðaç ziyanýna engel olun.

Japonlar son derece sade, basit,yalýn mütevazý yasayan insanlardýr. Evlerini mobilya ile eþya ile dolduranlar Japonlara göre ruhen tekamül edememiþ, hayatýn manasýný anlayamamýþ , zavallý kimselerdir. Böyleleri ile, zavallý, evini mezat salonuna çevirmiþ diye eðlenirler. Bir insanin gösteriþ için eþyanýn esiri olmasý ne kadar acýdýr. Vaktiyle Japon ekonomisi bir darboðazdan geçiyor. Ýç borçlar,dýþ borçlar gýrtlaðý aþýyor. Zamanýn baþbakaný meclisi toplar. Kürsüye çýkar. Durumu olanca açýklýðý ve tehlikeleri ile anlatýr ve su andan itibaren der, Tanrý þahidim olsun ki, Japonlarýn iç ve dýþ borçlarý son kuruþuna kadar ödenmeden, pirinçten baþka bir þey yemeyeceðim. Su üstümdeki elbiseden baþka elbise giymeyeceðim. Dediklerini yapar, en üstten en alta bir israftan kaçýnma kampanyasý açýlýr. Japonya bütün borçlarýný öder. Bu durumun toplumun bütün kesimlerini, tek istisna olmadan kapsadýðýný söylemeye gerek yok. Geçenlerde Japon imparatorunun sarayýný gördüm. Yarabbim, ne kadar sade, ne kadar mütevazý, ne kadar gösteriþten uzak...

Gerekmediði halde elektriði yakmakla, Suyu kapamadan bos yere akýtmakta, Gece çamurlu ayakkabýlarýmýzý temizlemeden yatmakla, Yemek yediðimiz kaplarý yýkamadan býrakmakla biz de zalimler sýnýfýna geçmiyor muyuz?

Hayat çok ince, akil almaz incelikte ipliklerle örülmüþtür. Her þey o kadar birbirine baðlýdýr ki, Ýlkokul okuma kitabýmýzdaki bir sözü hiç unutmadým. Bir mýh bir nalý kurtarýr. Bir nal bir atý, bir at bir komutaný, bir komutan bir orduyu, bir ordu bir ülkeyi kurtarýr diyordu..

Maddi durumumuz ne olursa olsun, ister zengin olalým, ister fakir, hepimiz çok dikkatli olmak zorundayýz. Bunda parayý da, maddiyatý da aþan büyük bir edep ve incelik vardýr.

Saygýlarýmla... Wink

_________________

PaYlAþImEvÝ, Pozitif Düþüncenin Adresi...
FotoTiryaki Fotoðraf Paylaþým Sitesi ve Forumu : http://fototiryaki.com
FotoEtkinlik Forum... Fotoðraf'a Dair : http://fotoetkinlik.com